Skye 01-10-2017 - 17-11-2021
Tijdens het scrollen op Facebook kwam ik (Mascha) bij een herplaats pagina voor Yorkshire terriërs wel een heel bijzonder exemplaar tegen. Groot en grijszwart en duidelijk een bouvier. Zijn naam? Skye, 4 jaar oud en met spoed op zoek naar een nieuw thuis. Qua doelgroep was hij dus niet echt terecht gekomen op de juiste pagina. Ik heb, namens Bouviersupporters, een berichtje geplaatst onder de advertentie met het aanbod om te helpen bij de herplaatsing. Ze waren blij met ons aanbod en na wat heen en weer gemail en overleg met het baasje van Skye hebben ze de bemiddeling aan ons overgedragen.
Wegens gezondheidsproblemen en andere verdrietige omstandigheden was meneer niet meer in staat om voor Skye te zorgen. En zorg was iets wat Skye op korte termijn hard nodig had. Dus voordat we op zoek konden gaan naar een nieuw thuis voor deze grote vriendelijke reus, moest hij als eerste door een dierenarts nagekeken worden. Want er waren een aantal zorgwekkende klachten waaronder een hele slechte vacht met kale plekken en korsten en oorproblemen.
Mijn collega bij Stichting Bouviersupporters Janny is, samen met het baasje, met Skye naar de dierenarts geweest. Deze kosten hebben wij voor onze rekening genomen. Bij de dierenarts werden 2 ontstoken oren geconstateerd en er waren vermoedens van schildklierproblemen en/of allergieën. Ook was Skye te licht, er mocht wel zo'n 10 kilo bij. Een bloedonderzoek zou meer duidelijkheid kunnen geven, maar in eerste instantie was het advies om hem om de dag te wassen met speciale shampoo en ook zijn oren moesten dagelijks worden behandeld. Dat was voor meneer eigenlijk een onmogelijke opgave.
En wat nu? Kan en wil je een hond bemiddelen waarvan niet duidelijk is wat er medisch aan de hand is? Kan en wil je een hond die dagelijkse medische zorg nodig heeft en vervolgafspraken bij een dierenarts naar een opvang / pension brengen? Eigenlijk niet. Maar hij moest wel snel verhuizen....
Het toeval wil dat ik die week onze lijst met zoekende aan het bijwerken was. Ik ben, wegens gezondheidsproblemen, een behoorlijke tijd uit de running geweest dus dit was 1 van de eerste taken die ik weer op me genomen heb. Mensen bellen om onder andere te vragen of ze nog steeds op zoek zijn naar een bouvier, of dat er ondertussen via een andere weg al een boef of andere hond op hun pad gekomen was.
1 van de eerste gesprekken was met een mevrouw uit Friesland die al sinds 2019 op onze lijst 'op zoek naar een bouvier' stond. En ze was inderdaad nog steeds op zoek. Maar bouviers en katten (die heeft ze namelijk) gaan niet altijd samen dus ze wist dat het best een moeilijke zo niet onmogelijke zoektocht zou worden.
In ons telefoongesprek gaf ze aan dat ze ook open stond voor eventuele noodopvang. En daar was Skye een dag later.... Toeval? Ik weet het niet, maar Skye is alles wat mevrouw zoekt: een lieve, makkelijke hond die met alles en iedereen overweg kan, en dan vooral met katten. En hij vindt alles prima. Zelfs bij de dierenarts, met pijn, alles toelaten, hij luistert perfect, kan met alle dieren overweg, trekt niet aan de lijn, kan los lopen en is mega relaxed. Zoals wij gekscherend zeggen bij Bouviersupporters, een vloerkleed. Dus heb ik gebeld. En gezegd, ik denk dat we een bouvier voor je hebben, maar we willen in ieder geval heel graag van je aanbod van noodopvang gebruik maken.
Hij heeft intensieve zorg nodig en een nieuwe afspraak inclusief bloedonderzoek bij een dierenarts. Misschien voor altijd medicatie als het zijn schildklier blijkt te zijn, of hypoallergeen voer mocht het een allergie zijn.
Ook deze dierenartskosten gaan wij uiteraard op ons nemen, maar de zorg zal de eerste tijd echt intensief zijn. Wassen, zalven, smeren, conditie opbouwen, gewicht weer op peil krijgen etcetera. Zonder aarzelen werd er ja gezegd. Op de noodopvang, maar de woorden foster fail kwamen ook al voorbij, dus kan het best zijn dat hij een blijvertje wordt.
En toen was er het logistieke gedeelte. Hij moest van onder in Gelderland naar midden in Friesland. Janny aarzelde geen moment en is de 2 uur durende reis aangegaan om hem te brengen. Ook zij was als een blok voor hem gevallen. En ik ben vanuit Groningen in de auto gestapt om bij de kennismaking te zijn.
En wat ben ik geschrokken. Een grote, veel te magere boef met een helemaal kale staart. Enorm veel korsten over zijn hele lijf en een hele dunne vacht met kale plekken. Geen bespiering, hij zwabberde op zijn poten en een trieste blik in zijn ogen. Kauwen leek hem ook moeite te kosten. En wat een stank kwam er van hem af. Echt vreselijk.
Maar zo ontzettend lief! En makkelijk, en beleefd, en doodop. De poezen lieten duidelijk merken wat ze van hem vonden en hij bleef keurig en heel rustig op afstand. Op den duur ging hij er maar bij liggen om ze van een afstand te bewonderen.
We hebben een klein blokje om gelopen zodat hij zijn behoefte kon doen en onderweg nog even getest om te kijken hoe hij op andere honden (in dit geval mijn eigen bouvier Mazzel) zou reageren. En ook hier gedroeg hij zich voorbeeldig. Dus zijn basis is goed, hij is absoluut netjes opgevoed. Maar helaas is hij in de afgelopen anderhalf jaar beland in de staat waarin hij nu is. En dat breekt je hart.
De eerste 2 dagen en nachten is hij op zich redelijk goed doorgekomen, maar we hadden het idee dat hij pijn had. Maandagochtend op zoek geweest naar een dierenarts waar we die dag terecht konden en bij nummer 4 konden we 's middags nog langskomen. Ook deze dierenarts vond zijn staat verontrustend. Erg bleek tandvlees, vergrote lever, opgezwollen buik en hele zware ademhaling (en meer). Daar hadden ze, naast het vermoeden van schildklierproblemen, ook een vermoeden van de ziekte van Cushing. De ziekte van Cushing is een hormonale ziekte waarbij teveel cortisol wordt aangemaakt en wordt veroorzaakt door een tumor. In de meeste gevallen gaat het om een goedaardige tumor in de kop van de hond. Bij een klein deel van de gevallen ligt de oorzaak bij een kwaadaardige tumor in de buik. Om alles helemaal duidelijk in beeld te krijgen is een uitgebreid bloedonderzoek nodig wanneer hij nuchter is. Ook werd zijn ontlasting 3 dagen lang verzameld om te onderzoeken.
Woensdag 3 november stond de afspraak voor het bloedonderzoek. En dat ging niet zonder slag of stoot.
Skye heeft zich voorbeeldig gedragen hoor, maar het was haast onmogelijk om een ader te vinden. Na een half uur is het gelukt om 1 buisje bloed af te nemen en dat is opgestuurd voor onderzoek, net als zijn ontlasting.
De dierenarts maakte zich wel zorgen over hoe moeizaam dat bloed afnemen ging. Zijn hartslag en ademhaling waren niet zoals dat hoort te zijn en er is besloten om ter plekke foto's en een echo van het hart te maken. En die diagnose was keihard. Zijn hart is veel te groot en er zit vocht omheen. Waarschijnlijk DCM. Oftewel dilatatieve cardiomyopathie. Een vergroot hart die moeite heeft om het bloed rond te pompen waardoor de hond heel zwak wordt en er uiteindelijk aan gaat overlijden. En dan heb je het over een paar maanden.
Voor nu heeft hij eerst, naast de pijnmedicatie, ook algemene hartmedicatie gekregen. Eigenlijk in combinatie niet ideaal, maar we willen zo graag dat hij zich wat beter voelt. Hoe kort dat ook mag zijn. Zoals het nu lijkt geeft het hem echt al verlichting. Er is een controle afspraak gemaakt en er is geadviseerd om met hem naar een cardioloog te gaan. Daar kan een definitieve diagnose gesteld worden en juiste medicatie worden voorgeschreven.
Al met al zijn onze zorgen dus nog groter dan gedacht. Arme vent. We hopen dat de medicatie aanslaat en dat hij nog een poosje van het leven kan genieten. Want dat heeft hij echt verdiend. Uiteraard denken we in zijn belang en aan zijn kwaliteit van leven. Mocht het zo zijn dat er geen enkele verbetering te zien is, zullen we de hele moeilijke beslissing nemen om hem te laten gaan. Maar eerst gaan we keihard voor hem vechten!
UPDATE 7 november 2021
Afgelopen vrijdag had Skye weer een afspraak bij de dierenarts en er waren al een aantal uitslagen bekend. Inderdaad schildklierproblemen, de leverwaardes waren aan de hoge kant, zijn nieren waren wel redelijk, hij heeft bloedarmoede en nog wat meer lichte afwijkingen, maar....er waren ook positieve berichten! De dierenarts vond hem na maandag echt ontzettend opgeknapt, ze kon zijn hartslag weer goed horen en het was ook mogelijk om een ader te vinden! De hartmedicatie doet dus enorm veel voor hem. Alle andere geconstateerde afwijkingen kunnen ook met zijn hartproblemen te maken hebben, dus daarvoor gaan we eerst met hem naar de cardioloog. Er is nog geen uitslag van het ontlastingsonderzoek, en er is aan het laboratorium gevraagd om ook nog de TSA-waarde te meten. Deze waarde geeft een indicatie hoe de schildklier functioneert. Dus dat horen we hopelijk deze week.
De afspraak bij de cardioloog in Roden staat gepland voor komende vrijdag, 12 november. We hebben voor deze afspraak hele lieve mensen bereid gevonden om voor het vervoer te zorgen. En er hebben zich naar aanleiding van onze oproep voor vervoer heel mensen aangemeld, ontzettend bedankt daarvoor!
Skye zelf voelt zich in ieder geval een stuk prettiger. Zijn eetlust is grotendeels terug en hij heeft af en toe al een jolige bui! Even lekker achter de poezen aanjagen, of in een arm van het baasje te happen om uit te dagen tot spel. Stiekem vinden wij (de poes uiteraard niet) dat hilarisch!
Bovenstaande foto is van vanmorgen en kijk eens naar zijn blik! Zoveel beter dan een week geleden en hier heeft hij net even met een balletje gespeeld. En hij heeft vandaag ook voor het eerst iets verder gelopen dan de maximaal 100 meter die hij hiervoor al haast niet aankon. Dus toch best positieve berichten voor zo'n zieke vent.
Update 12 november 2021
We waren er al bang voor, maar als de diagnose dan echt gesteld wordt komt dat keihard binnen. Skye heeft nog ongeveer 3 maanden te leven en heel misschien, in een extreem uitzonderlijk geval 6 maanden. Hij heeft inderdaad DCM. (Dilaterende Cardiomyopathie) en hartfalen met daarnaast een slechte functie van zijn schildklier. Alle verdere medische details laat ik even achterwege. Omdat hij zo alert is en zichtbaar opgeknapt van de huidige medicatie is nu niet het moment om hem te laten gaan. Hij voelt zich nu beter dan hij zich in lange tijd heeft gevoeld en dat is iets wat we mogen en willen koesteren. En we hopen dat dat nog een poosje zo mag blijven en zelfs misschien nog wel iets beter door alle nieuwe medicatie die vandaag voorgeschreven is. We zitten er met zijn allen bovenop en we kiezen uiteraard voor wat het beste voor hem is. En dat is op dit moment nog genieten zolang het kan. Zodra dat verandert nemen we die hele moeilijke beslissing om hem te laten uiteraard gelijk. Woensdag staat er een controle afspraak gepland.
Update 17 november 2021
Houden van is ook loslaten en dat is wat we hebben moeten doen met Skye. We hadden hem de wereld en meer gegund, maar het mocht niet zo zijn. De nieuwe medicatie deed niet waar we op gehoopt hadden en hij ging achteruit. En zoals we in eerdere berichten ook aangaven gaat het welzijn van een bouvier altijd voor bij ons. En in dit geval moesten we hem laten gaan. 4 jaar en 1 maand en hij was op. Hij heeft in ieder geval voor het eerst in lange tijd genoten van het leven en zich korte tijd weer even goed gevoeld en daar putten we troost uit. Maar o wat raakt ons dit keihard, we hadden het zo graag anders gezien. De stichting die ons de bemiddeling van Skye heeft toevertrouwd heeft ook intens met hem en ons meegeleefd en schreef ons het volgende:
Hij heeft meer dan genoeg geleden, laat hem maar gaan……
Arme ziel, ik hoop dat hij achter de regenboogbrug eindelijk geluk en rust zal mogen vinden. Heel veel sterkte voor jou en je team! En heel erg bedankt voor wat jullie voor dit arme dier nog hebben willen doen!
Ook zij hadden het graag anders gezien, maar dit is het enige wat we nog konden doen voor hem. Woensdagmiddag is de dierenarts naar het opvangadres gekomen en ook ik (Mascha) was daar. De schat was blij om me te zien en mijn hart brak voor hem. We zijn tot het einde bij hem gebleven en hopen dat hij heeft gevoeld hoe geliefd hij was. De dierenarts was heel lief en zorgzaam voor hem en hij is vreedzaam ingeslapen. We hebben samen met het baasje van het opvangadres besloten dat we hem laten cremeren en ik heb hem naar het crematorium in Drachtstercompagnie gebracht. Hij wordt morgenochtend gecremeerd. Skye wordt uitgestrooid op de plek waar hij de afgelopen weken nog ontzettend heeft genoten, kijkend naar de schaapjes in het weiland. De foto bij dit artikel is vanochtend genomen en hij had gelukkig een redelijke dag zodat de korte wandeling naar de schaapjes nog een laatste keer gelopen kon worden.
Iedereen ontzettend bedankt voor het intense meeleven met hem, voor het massaal delen van onze oproep, voor de donaties, nu en in het verleden, zodat we hem alle hulp konden geven die hij nodig had en voor het aanbieden om hem in huis te nemen om hem nog een mooie tijd te geven. Het mocht niet zo zijn, we hebben hem laten gaan. Rust zacht lieve Skye!
